Ik hou van soep, er gaat geen dag voorbij zonder soep! En 9 van de 10 keer vers, zelf gemaakt – geen pakjes of zakjes!
Ik had nog wat paprika’s liggen die hoognodig verwerkt moesten worden, ze lagen al even, dus maar eens een heerlijke voorraad soep gemaakt om te wecken. 5 potten van een halve liter, genoeg voor 5 dagen met 2 personen een lekker kopje soep bij de lunch. Lees verder
Categorie: Wecken (Pagina 1 van 2)
De tomatenplanten in ons kleine moestuintje hebben dit seizoen welgeteld 5 tomaten opgeleverd, dankzij de vele, vele regen – en wat niet verregend was, werd opgevreten door het ongedierte. Buurvrouw Diny heeft een kleine kas en daar groeiden de tomaten welig, en dus maakte zij mij vandaag erg blij met een mandje verse tomaten. Ik had eerder al ruim 40 potten passata van San Marzano tomaten gemaakt, de potten tomaten-groentensoep en de tomaten-courgettesoep waren ook nog niet op, maar: tomaten zijn in veel gerechten bruikbaar en dus altijd welkom – daarom heb ik deze keer de tomaat puur in stukjes ‘droog’ (d.w.z. alleen in eigen vocht) geweckt. Zo kun je ze op een later tijdstip in allerlei recepten gebruiken.
De werkwijze is daarom heel simpel: tomaten wassen, in stukken snijden (ik verwijder tevens het groene harde stukje waar het kroontje zat), in de pot en dan even goed aanduwen met een grote pollepel en dan weer aanvullen. Rubberen ring, deksel en klemmen plaatsen en 1 uur wecken bij 100°C (NB: je zet koude potten in de ketel, dus de ketel vullen met koud water (anders knappen de potten), en de tijd gaat pas lopen als het water kookt!).
Je zit te puffen van de hitte, zowat de warmste dag van het jaar, en dan berichtje van de buurvrouw: wil je nog tomaten? Natuurlijk! Maar dan ook maar meteen verwerkt, ik heb toch niks te doen en een beetje meer warmte kan er nog wel bij.. 🥵😄
Mooie grote tomaten, goed rijp dus maar liever meteen verwerken. Ik heb nog rode en gele paprika, prei en natuurlijk rode ui liggen, dus dat wordt een ‘Mediterrane’ tomaten-groentensoep. Eerst de ui en prei in kleine reepjes snijden en aanzetten in wat olijfolie. Een fijngehakt rood pepertje erbij, een klein beetje gedroogde chili-vlokken, en dan de tomaat, in stukken gesneden, erbij. Bodempje water tegen het aanbranden en een kwartiertje laten pruttelen. Bouillon toevoegen en kruiden en weer aan de kook brengen. Ik heb een Italiaanse kruidenmix gebruikt, en wat extra vers gemalen zwarte peper. Na 10 minuutjes met de staafmixer goed pureren.
Het was precies 3.5 liter, dus uitgevuld in 7 weckglazen van 500 ml en 60 min. geweckt op 100°C. In verband met de warmte de glazen zo snel mogelijk laten afkoelen door gebruik van een tafelventilator.
Van buurman Funs kreeg ik een emmertje groene tomaten – de echte groene variant, wel rijp, maar groen dus – leuk om hier weer eens wat mee te experimenteren. Ik heb er groene tomatensoep en een chutney (weer een andere variant dan deze) van gemaakt.
Ingrediënten
Ongeveer 1,7 kg tomaat, een paar wortelen, drie stengels bleekselderij, enkele rode en witte uien, peterselie, kippenbouillon. Peper en zout naar behoeft.
Bereiding
Snijd de ui, wortel en bleekselderij klein en zet deze aan in wat olie. Snij de tomaten in grove stukken en voeg deze toe. Laat het geheel enkele minuten op een zacht vuur smoren en voeg dan de kippenbouillon (voor deze hoeveelheid ca. 1,5 liter) toe. Voeg de peterselie toe, even proeven en eventueel peper en zout naar smaak toevoegen. Laat nog een kwartiertje zachtjes pruttelen, daarna met de staafmixer fijn maken.
Ik weck de soep daarna in porties van 500 ml, 1 glas is precies 2 flinke soepkommen vol, handig en heerlijk bij de lunch. Ik had precies 6 weckglazen vol. Wecken 2 uur bij 100°C.
Heerlijk gepruttel als het uit de weckketel komt: 😃
Gisteren op de markt een flinke zak paprika’s en enkele courgettes meegenomen, daar heb ik vandaag een lekker soepje van gemaakt. Een flinke hoeveelheid: 3,5 liter, dus dat wordt in porties van 500 ml (1 pot = 2 porties) geweckt voor de voorraadkast. Geen betere raad dan voorraad! 😃
Ingrediënten:
– paprika’s, ik gebruikte een mix van rode, groene en gele. Ca. 8 stuks
– 1 puntpaprika (had ik toevallig nog liggen, dus die mocht ook er bij)
– 3 courgettes
– 1 rode peper
– 2 grote witte uien
– 4 teentjes knoflook
– 1 grote aardappel
– 2 kippenbouillonblokjes
– olijfolie
– peper
– oregano
– gedroogde Italiaanse kruiden
– 2 liter water
Werkwijze:
Eerst de oven voorverwarmen (220°C), dan ondertussen de paprika’s schoonmaken en in kleine stukjes snijden. Verdeel de blokjes gelijkmatig over 1 grote of 2 kleinere ovenschalen (de bakplaat kan ook, maar die maakt lastiger schoon 😉), besprenkel met wat olijfolie en kruiden en rooster gedurende 15 min. Intussen kan de courgettes, de uien, het pepertje en de knoflook schoongemaakt en gesneden worden. Deze krijgen de zelfde behandeling in de oven, de paprika is inmiddels al in een grote soeppan beland. Nadat de de courgette etc. uit de oven in de pan bij de paprika is beland, wordt 2 liter water, de geschilde en in kleine stukjes gesneden aardappel en de bouillonblokjes toegevoegd. Breng het geheel aan de kook en laat 15 in pruttelen. Daarna met de staafmixer fijnmaken.
Ik heb de soep uitgevuld in 500 ml weckglazen en 2 uur bij 100°C geweckt.
Met 10 kg pruimen kun je nog eens wat variëren 😄… ik mocht bij Maria in Partij pruimen komen plukken, ze had er genoeg en zonde om te laten verrotten natuurlijk.
Naast pruimenjam, pruimenchutney en pruimen op pruimen op alcohol heb ik ze ook geweckt.
Dus 3 kg pruimen ontpit en (gedeeltelijk) ontveld. Even 1 minuutje in kokend water, en dan in koud water, dan laat het velletje makkelijk los, ook verwijder je daarmee het vettige laagje wat altijd op de pruimenschil zit. Da’s best een werkje bij 3 kg…
Dan de halve pruimen goed aandrukken in de weckpotten, en vullen met heet suikerwater (los 450 gr suiker op per liter kokend water). Rubber ringen en deksels met klemmen er op, en 30 minuten wecken op 90 °C.
Ik had laatst over het pekelen van wijnbladeren geschreven, om ze later te kunnen gebruiken om dolmades te maken. Vandaag het vervolg, de dolmades zelf dus.
Voor ca. 35 dolmades gebruikte ik:
· 35 wijnbladeren
· 150 g gekookte rijst
· 2 uien
· 1 teentje knoflook
· 1 eetlepel fijngehakte verse muntblaadjes
· 3 reepjes ingemaakte rode paprika
· peper, zout, olijolie
Begin met de gepekelde bladeren een tijdje laten weken in schoon water, dat je een paar keer ververst om het zout weg te spoelen.
Fruit de ui en knoflook zachtjes in wat olijfolie. Voeg de kruiden, paprika en rijst toe. Naar smaak nog met peper en zout kruiden. Zet het vuur uit en meng goed.
Leg een wijnblad met de onderkant naar boven op een snijplank en leg er een (niet te volle) eetlepel vulling op. Vouw de onderkant (bij de steelaanzet) naar boven, de twee zijkanten naar binnen, en maak voorzichtig een rolletje. Dit is wel een aardige bezigheidstherapie – je bent er wel even mee zoet…
Ik weck de dolmades, dus doe ik ze voorzichtig rechtop in een weckglas. Je kunt ze ook in een pan leggen om zo te garen (maar dan zijn ze natuurlijk niet houdbaar). In een 400 ml weckglas gaan ongeveer 17 dolmades, ik heb dus twee weckglazen vol. Besprenkel de inhoud met wat olijfolie, vul de weckglazen voorzichtig tot 1 cm onder de rand met kokend water en zet ze in de voorverwarmde weckketel – 1 uur wecken op 100 °C.
De smaak is nog een verrassing, ze staan nu nog te pruttelen. Daarover later meer…
Je hebt een mooie druivenstruik tegen de muur groeien, maar om druiven te oogsten is het nog veel te vroeg – daarnaast, de oogst van vorig jaar is pas twee weken geleden gebotteld, het wijnrek barst uit z’n voegen 😄 – maar! … er zijn nog veel meer leuke dingen die je nog kan doen, o.a. dolmades (gevulde wijnbladeren) maken. Dat kan in twee stappen: eerst de wijnbladeren pekelen en wecken voor een langere houdbaarheid, daarna kun je ze gebruiken om dolmades te maken. Je kunt ze eventueel ook direct ná het blancheren vullen en verder verwerken, maar ik wou ook eerst eens het pekelen en wecken uitproberen. N.B. Omdat dit de eerste keer is dat ik dit doe heb ik het recept (oorspronkelijk voor 60 bladeren, aangepast – ik heb 35 bladeren gebruikt, dat komt mooier uit in de vervolgstap, het vullen – zie daarvoor een later bericht).
Wijnbladeren voor Dolmades
Ingrediënten:
▢ 60+ druivenbladeren vers geplukt
▢ 1 eetlepel zeezout
▢ ¼ theelepel citroenzuur
▢ 1 grote (hoge) weckpot
Instructies: Was de bladeren grondig, let vooral op de achterkant van de bladeren, waar insecten graag rondhangen! Leg de bladeren vervolgens in stapels van tien en zorg ervoor dat alle bladeren in dezelfde richting wijzen. Breng een pan water aan de kook en laat zachtjes koken. Plaats met een tang voorzichtig een stapel bladeren gedurende 15 seconden in het water, draai dan voorzichtig de hele stapel om en dompel nog eens 15 seconden onder. Leg de bladeren na 30 seconden blancheren over de rand van een kom of vergiet. Zodra het water uit de bladeren is gelopen, rol je elke stapel in een sigaarvormige rol. Bind de stapel met een touwtje, zo voorkom je dat ze uitrollen als je ze in de pot doet. Breng 1 liter water en aan de kook roer het zout en het citroenzuur erdoor tot het volledig is opgelost. Plaats de opgerolde bladeren in een gesteriliseerde pot en giet het gezouten water erover, laat een vrije ruimte van ca. 1 cm. Plaats het deksel op de pot en weck het gedurende 10 minuten in kokend water. Bewaar de pot op een koele, donkere plaats tot de volgende keer dat je zin hebt om dolma te maken!
Opmerkingen: De geconserveerde druivenbladeren moeten ongeveer 6 maanden meegaan, zo niet langer. De bladeren kunnen direct na het blancheren worden gebruikt om Midden-Oosterse Dolma of Griekse Dolmathes te maken. Of laat ze in de pekel om ze later te gebruiken. Spoel de bladeren af voordat je ze in je favoriete recept gebruikt. In plaats van citroenzuur kan vers citroensap worden gebruikt om de druivenbladeren te bewaren. Voeg gewoon het sap van een vers geperste citroen toe aan elke pot druivenbladeren.
Vandaag de 2de helft (2.5 kg van de 5 kg!) zilveruitjes verwerkt die ik op de markt in Gulpen scoorde – gisteren verwerkte ik al de eerste helft als Cipolline all’aceto balsamico. Amsterdamse uitjes, heerlijk tafelzuur, traditioneel kwamen ze tevoorschijn op de toog naast de plakjes Osseworst in de Jordaanse kroeg. Maar ze zijn ook lekker door een salade (tip: gebruik een beetje van het vocht uit de pot voor de dressing), in een runderstoof of door allerlei stampotten.
Het schillen was weer de grootste klus, ik was wel ruim 2 uur bezig met dat werkje… Goed, maar dan gaat het ook snel, schone potjes vullen met de uitjes, en het zoetzuurmengsel maken. Ik gebruik daarvoor standaard natuurazijn en water in de verhouding 100:70. Afhankelijk van hoe zuur of zoet je het wil hebben voeg ik suiker aan toe, variërend in verhouding van 10 – 40 delen. Nu heb ik de verhouding azijn/water/suiker = 100/70/20 gebruikt. In dit mengsel wordt, naast de suiker, voor de kleur ook kurkuma en een beetje peper en zout opgelost.
Aan de potjes met ui wordt een half theelepeltje mosterdzaadjes, een heel klein mespuntje piment en een stukje laurierblad toegevoegd. Dan kunnen de potjes afgevuld worden met het zoetzuurmengsel.
Deksels er op en dan 30 min. wecken op 100 °C (al dit laatste is niet per sé nodig, maar ik doe dit voor de zekerheid om een lange houdbaarheid buiten de koelkast te garanderen).
Cipolline all’aceto balsamico – uitjes in zoetzure balsamico-azijn.
Heerlijk als borrelhapje, maar ook lekker bij vleeswaren, bij de antipasti of in stukken gehakt door een salade met rucola en wat lekkere Italiaanse vleeswaren.
Ik had ze al eens eerder gemaakt, en sindsdien was het speuren op de markt wanneer de kleine zilveruitjes weer te krijgen waren. Nou, vandaag liepen we er tegenaan op de markt in Gulpen, meteen maar een grote zak á 5 kg gekocht! Daar kunnen we een flink voorraadje van maken…
Vincent kookt…
Of weckt. Of maakt in. Of maakt wijn. Of probeert er in ieder geval iets van te bakken… 😄
Over mij →
